عبارت جستجو را وارد کنید

post

Submodeling در نرم افزار آباکوس

Submodeling در نرم افزار آباکوس

چرا باید از Submodeling در نرم افزار آباکوس استفاده کرد؟

در عموم نرم افزار های تحلیلی در حوزه مهندسی مکانیک، قسمتی به نام مش بندی وجود دارد که برای رسیدن به نتایج صحیح به عنوان خروجی، این حوزه از اهمیت بالایی برخوردار است.

در برخی از مسایل پیش می آید که بخشی از مدل وارد شده در نرم افزار آباکوس، لازم است با دقت بیشتری حل شود و به همین دلیل نیاز است که از دانه ها (مش ها) با ابعاد کوچک تری استفاده شود. یک راه برای حل این مشکل، این است که مش کل مدل را ریز کنیم که بیهوده حجم محاسبات و زمان حل را بالا برده ایم. اما راه مناسب دیگری وجود دارد و آن این است که مش کل سازه را ریز نکنیم و با ابزارهای موجود در ماژول مش مانند ابزار Seed Edge فقط قسمت مورد نظر را ریز کنیم. با این حال این روش نیز در مواردی که مثلا سازه دارای تعداد زیادی نقاط تمرکز تنش بوده و نیاز به ریز شدن مش در همه این نواحی باشد، پاسخگو نیست.

بهترین روشی که برای حل این گونه مسایل در شرایط مختلف وجود دارد، استفاده از Submodeling است.

Submodeling

submodeling یک تکنیک المان محدود است که برای به دست آوردن نتایج دقیق تری از بخشهای خاصی از یک مدل استفاده می شود. این بخش های خاص همان قسمت هایی از مدل است که برای تحلیل دقیق تر نیاز به دانه بندی ریزتری دارند.

این تکنیک برای آنالیزهای تنش، آنالیزهای گرمایی، الکترومغناطیسی و همین طور CFD قابل استفاده است.

فرآیند submodeling به ترتیب شامل مراحل زیر می شود.

  1. ایجاد و آنالیز مدل اولیه : این مدل که مدل global نام دارد، فارغ از پیچیدگی های مدل اصلی است. برای مثال طبق اولین مدل ارائه شده در شکل ها، فیلت از مدل حذف می شود.
  2. ایجاد submodel: این مدل شامل ناحیه ای از مدل اصلی است که پیچیدگی مورد نظر در آن حضور داشته باشد. طبق سومین مدل ارائه شده در شکل ها submodel  ناحیه فیلت و قسمتی از اطراف آن را که در ابتدا به طور دلخواه در نظر گرفته می شود، است.
  3. اعمال شرایط مرزی بر submodel در مرزهای مشترک آن با مدل global، با استفاده از نتایج آنالیز مدل اولیه
  4. آنالیز submodel
  5. مقایسه نتایج حاصل از آنالیز submodel با نتایج آنالیز مدل اولیه: اگر در شکل های ارائه شده هدف محاسبه توزیع تنش در مدل بوده باشد، باید کانتور تنش حاصل از این دو آنالیز با هم مقایسه شود و توزیع تنش در المان های مشتر مدل اولیه و submodel یکسان باشد. اگر نتیجه این مقایسه منفی بود به این معناست که مرزها به اندازه کافی دور از محل فیلت انتخاب نشده و باید این فاصله بیشتر شود.

local-model

global-model

first-model

 

submodeling در آباکوس را می توان در چند مرحله انجام داد. اما نکته قابل توجه این است که نرم افزار، شرایط مرزی المان Local را بر اساس مختصات گره های مرزی این المان، از نتایج حل المان Global می گیرد. بنابراین المان Local باید از نظر مختصات دقیقا منطبق بر المان Global باشد.

نوع المان هایی که در مش زدن مدل Local و Global استفاده می شوند، می تواند متفاوت باشد و حتی ماده ای که به این دو مدل اختصاص داده می شود و نوع حلگر نیز می تواند در دو مدل یکسان نباشد.


منبع: Abaqus Help


بدون دیدگاه

اضافه کردن نظر شما

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 26 = 29