نانوتیوب های کربن و مولکول های مغناطیسی به عنوان اجزای سازنده سیستم های نانوالکترونیک در آینده نزدیک شناخته می شوند. خواص الکتریکی و مکانیکی این مواد در این زمینه نقش مهمی را ایفا می کند. محققان موسسه تکنولوژی کارلسروهه (Karlsruhe Institute of Technology) و همکاران فرانسوی آن ها از استراسبورگ (Strasbourg)، اخیرا روشی برای ترکیب این دو ماده در سطح اتمی و ساخت سیستم های مکانیک کوانتومی با خواص ویژه یافته اند.
این تحقیق و مطالعه در مجله Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است.
در آزمایشات انجام شده، محقققان از یک نانوتیوب کربن که بین دو الکترود فلزی در فاصله ای برابر با 1 میکرومتر نصب شده بود و قادر به ارتعاش بود، استفاده کردند. سپس یک مولوکول آلی با یک اسپین مغناطیسی به سیستم اضافه کردند که اسپین آن توسط یک میدان مغناطیسی خارجی جهت دهی می شود.
در این مجموعه، ارتعاشات نانوتیوب کربن تحت تاثیر مستقیم جهت چرخش القا شده بر اسپین مولوکول آلی است. در واقع تغییر جهت اسپین مولوکول، به نانوتیوب کربن منتقل می شود و نانوتیوب شروع به ارتعاش می کند. در نتیجه این ارتعاش فاصله های اتمی در نانوتیوب تغییر میکنند و در نتیجه رسانایی آن، که به عنوان معیار اندازه گیری حرکت است، تغییر می کند. بنابراین می توان از آن به عنوان سنسور ارتعاش سنج در ابعاد نانو استفاده کرد.
اثر متقابل بین اسپین مغناطیسی و ارتعاشات مکانیکی کاربردهای جالبی به جز تعیین حرکت نانوتیوب کربن دارد. مشخص شده که از این اثر متقابل می توان در تعیین جرم مولوکول های منفرد و اندازه گیری نیروهای مغناطیسی در ابعاد نانو استفاده کرد.